Je wordt niet onbevangen. Je bent onbevangen. Je lijfelijke aanwezigheid is als een gevoelige
plaat. Alles wordt in het licht van mijn fysieke aanwezigheid uitgedrukt precies zoals het is. Wat
ik zie, wat ik hoor, wat ik ruik, wat ik proef, wat ik denk, wat ik voel, het is precies zoals het is.
Ook elke emotie wordt in het licht van mijn aanwezigheid uitgedrukt, precies zoals ze is. Alles is
al binnen, nog voordat ik ‘ik’ kan zeggen.
Je wordt niet meegesleurd met je emoties. Je emoties verschijnen in het licht van je
aanwezigheid. Ze tonen je precies wat in de situatie het geval is. En de emotie verschaft je
exact de adequate energie die je nodig hebt om in die situatie te kunnen handelen. Pas
wanneer je met wat de emotie je toont en de energie die de emotie je geeft iets doet, treedt er
turbulentie en bewustzijnsvernauwing op.
Kortom, je bent onbevangen tot het moment waarop je iets met wat in je onbevangenheid
verschijnt doet. Je emoties sleuren je niet mee. Je sleurt jezelf mee in je reactie op je emotie.
De vraag is nu, hoe kom ik van doen tot zijn? Hoe kom ik van iets toevoegen aan wat zich in
mijn aanwezigheid voordoet tot aanwezig zijn? Hoe keer ik terug tot wat ik ben, onbevangen
helderheid?
Hiertoe zal ik werkelijk aanwezig moeten zijn, niet alleen met mijn hoofd, maar met mijn gehele lichaam-en-geest. Ik zal oprecht in de situatie moeten staan, of gaan, of zitten, of liggen, op zo’n
manier dat de situatie zich in elk van mijn zintuigen en poriën tot uitdrukking brengt. Hier hoef ik
geen enkele moeite voor te doen, want de situatie wordt in elke porie tot uitdrukking gebracht. Ik
moet met name laten. Ik zal de situatie moeten uitstaan, ook als ze moeilijk is. Dit kan ik doen
door werkelijk in mijn lichaam te zijn, intiem met mezelf, zonder uit te zenden, zonder masker of
harnas, weerloos ontvankelijk.
Als je zit, zit dan met je gehele lijf, rechtop vanuit je onderbuik, maar moeiteloos. Als je staat,
sta dan met je gehele lijf, gegrond, voel je voeten op de aarde en de kracht in je buik. Als je een
situatie binnengaat, weet dan dat je die situatie binnengaat en dat je een wereld betreedt die
niet los van je staat. Luister niet louter met je oren, maar met je volledige lijf, zoals je luistert
naar muziek. Kijk niet louter met je ogen, maar met elke porie van teen tot kruis, zoals je kijkt
naar een geliefde. Als je teruggaat naar wat je hoort en ziet, je zintuiglijkheid, dan ga je vanzelf
terug naar je lichaam en ben je ongekunsteld ontvankelijk.
Kort en wel, je hoeft geen enkele inspanning te verrichten om onbevangen te worden. Je hoeft
slechts terug te keren tot wat je bent. En je zult dit moeten vertrouwen. Dat is niet onbelangrijk
en het kost tijd. Je zult jezelf moeten vertrouwen. Je zult moeten vertrouwen dat je de situatie
die je binnengaat al draagt en dat je al door de situatie wordt gedragen. De situatie is
fundamenteel en intiem verbonden met jouw leven en jouw leven is van de situatie doordrenkt.
Je bent haar zelf. Ze is OK. Ze is goed zoals ze is. Al is ze moeilijk, je bent de situatie, je draagt
haar, je leeft haar. Leef haar, met alle emoties die in je opkomen. Draag haar en weet je door
haar gedragen. Draag haar uit, je bent haar zelf. Sta haar uit, je wordt bewogen.