“We kunnen pas echt in vrijheid leven, als we ons leven in vrijheid ontvangen. Ik ontvang dan
niet het beeld dat ik van mijn leven heb gemaakt. Ik ontvang mijn leven zoals het is. Mijn leven,
ontdaan van elke kapstok waaraan ik het ophang. Dit is mijn leven zonder meer, zonder
toevoegingen, zonder voorbehoud, ongekunstelde aanwezigheid.”
In het Laatste woord van Zen schrijft Maurice Knegtel over de essentie van het religieuze leven. Hoe kunnen we ons leven onvoorwaardelijk ontvangen? En hoe kunnen we onvervaard gaan staan voor wat we zijn? Dit laatste noemt Knegtel in zijn boek ‘de bekrachtiging van je leven zoals het is’.
“Uiteindelijk gaat het in zen om bekrachtiging. Een bekrachtiging van wat? Een bekrachtiging
van mezelf. Maar wat is dit zelf? Hiermee stuit ik op een netelige kwestie die me telkens weer in
verlegenheid brengt. Een kwestie die in de kern ligt van zen en van vele andere religieuze en
levensbeschouwelijke tradities. Wie ben ik?”
Het laatste woord van Zen is hier te verkrijgen.